REMOS NEWS

Στον ναό Uluwatu του Μπαλί, οι μαϊμούδες ξέρουν τι κάνουν. Οι μακάκοι με τις μακριές ουρές που τριγυρνούν στον αρχαιολογικό χώρο, είναι διαβόητες για την άρτια τεχνική τους στις κλοπές εις βάρος ανυποψίαστων τουριστών, αλλά και για το ότι είναι αδύνατον να τους αποσπάσει κανείς τα κλεμμένα αντικείμενα, αν δεν τους προσφέρει πρώτα… λύτρα με τη μορφή φαγητού.

 

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι πρόσφατα ότι εκτός των παραπάνω, οι μακάκοι μπορούν να διακρίνουν και ποια αντικείμενα αξίζουν περισσότερο για τα θύματά τους και αξιοποιούν αυτή την πληροφορία για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους.

Οι πονηροί μακάκοι βάζουν στο στόχαστρο αντικείμενα που ξέρουν ότι έχουν αρκετή σημασία για τους ανθρώπους ώστε εκείνοι να τους προσφέρουν φαγητό, όπως για παράδειγμα ηλεκτρονικές συσκευές, και όχι αντικείμενα για τα οποία αδιαφορούν, όπως τσιμπιδάκια μαλλιών ή άδειες τσάντες θήκες φωτογραφικών μηχανών, υποστηρίζει μιλώντας στον Guardian ο Δρ. Ζαν-Μπατίστ Λεκά, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Lethbridge στον Καναδά και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

 

Τα κινητά τηλέφωνα, τα πορτοφόλια και τα γυαλιά μυωπίας συγκαταλέγονται στα πολύτιμα αντικείμενα που προτιμούν οι μαϊμούδες. «Αυτές οι μαϊμούδες έχουν μετατραπεί σε ειδικούς της κλοπής τους από αφηρημένους τουρίστες που δεν έδωσαν σημασία στις συστάσεις του προσωπικού του ναού, να κρατήσουν όλα τα πολύτιμα αντικείμενά τους σε κλειστές τσάντες δεμένες σφιχτά γύρω από τον λαιμό και την πλάτη τους», σημειώνει ο Λεκά.

 

Αφού πέρασαν περισσότερες από 273 ημέρες βιντεοσκοπώντας τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ζώων και των επισκεπτών του ναού, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι μακάκοι απαιτούσαν υψηλότερη αμοιβή –δηλαδή περισσότερη τροφή- για αντικείμενα υψηλότερης αξίας.

Τα παζάρια ανάμεσα σε μια μαϊμού-ληστή, έναν τουρίστα και έναν υπάλληλο του ναού, συχνά κρατούσαν αρκετά λεπτά. Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε γα την επιστροφή ενός αντικειμένου ήταν 25 λεπτά, εκ των οποίων τα 17 αφιερώθηκαν σε… διαπραγματεύσεις. Όταν τα αντικείμενα ήταν μικρότερης αξίας, οι μαϊμούδες ήταν πιο πιθανό να κλείσουν πιο γρήγορα την υπόθεση, αποδεχόμενες χαμηλότερη αμοιβή.

 

Σε αντίθεση με πολλές προγενέστερες μελέτες που είχαν εξετάσει αντίστοιχες συμπεριφορές, η συγκεκριμένη ερευνούσε τους μακάκοι στο Uluwatu που είναι ελεύθερα άγρια ζώα, στο περιβάλλον όπου ζουν και όχι σε εργαστήριο.

 

Οι μαϊμούδες μαθαίνουν αυτές τις συμπεριφορές σε νεαρή ηλικία, μέχρι να γίνουν τεσσάρων ετών, σύμφωνα με την έρευνα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Ερευνητικό Συμβούλιο Φυσικών Επιστημών και Μηχανικής του Καναδά (NSERC) και το Ερευνητικό Ινστιτούτο Τυχερών Παιγνίων της Αλμπέρτα (AGRI), ενώ δημοσιεύτηκε στο Philosopical Transactions of the Royal Society.

 

Η κλοπή και η ανταλλαγή αγαθών αποτελούν έκφραση πολιτισμικής ευφυΐας εκ μέρους των μαϊμούδων, υποστηρίζει ο Λεκά. «Αυτές οι συμπεριφορές μαθαίνονται κοινωνικά και έχουν διατηρηθεί από γενιά σε γενιά των μαϊμούδων τουλάχιστον για τριάντα χρόνια εντός του συγκεκριμένου πληθυσμού».

Παρά το γεγονός ότι το προσωπικό του ναού είναι εκεί για να βοηθά στις… διαπραγματεύσεις μεταξύ τουριστών και μαϊμούδων, η διαχείριση των ζώων αποτελεί πρόκληση από πολλές απόψεις σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Οι επιτήδειες μαϊμούδες είναι διαβόητες για τα προβλήματα που προκαλούν σε όλη την Ινδία: Τρώνε τη σοδειά των αγροτών, κάνουν επιδρομές σε σπίτια χωριών και πόλεων αδιακρίτως, ενώ σύμφωνα με τον Guardian έχουν κλέψει ακόμη και έναν υγειονομικό υπάλληλο, παίρνοντας μαζί τους… δείγματα αίματος για τεστ κοροναϊού.

 

Υπάρχουν ανησυχίες ότι σε πολλές περιοχές οι μαϊμούδες έχουν καταστεί πιο επιθετικές επειδή η πανδημία έχει μειώσει τη διαθέσιμη τροφή τους. Στην Ταϊλάνδη, οι αρχές έχουν αρχίσει να στειρώνουν τις μαϊμούδες του Λοπμπούρι, μιας πόλης που είναι διάσημη για τον πληθυσμό της από μακάκους, στη διάρκεια της περσινής χρονιάς. Η απουσία τουριστών στη διάρκεια της πανδημίας είχε αφήσει τα ζώα πεινασμένα, δυσκολεύοντας όλο και περισσότερο τη συμβίωσή τους με τους ανθρώπους.

 

(πηγή: in.gr)