Στις 25 Απριλίου ο αγαπημένος μας Αλ Πατσίνο έγινε ογδόντα χρόνων και πλέον έχοντας πίσω του μια θρυλική καριέρα είναι σίγουρο πως θα μπει στο πάνθεον των μεγάλων θρύλων του Χόλιγουντ. Από τον «Σημαδεμένο» και το «Σέρπικο» μέχρι τον «Νονό», και από το «Άρωμα γυναίκας» μέχρι το φετινό «Irishman», o μοναδικός Πατσίνο έχει στο ενεργητικό του αξιομνημόνευτους ρόλους, που του έχουν χαρίσει μια σελίδα στην ιστορία τη Έβδομης Τέχνης.
Όμως ο ίδιος σε μια συνέντευξή του στον Λάρι Κινγκ έχει παραδεχτεί πως δεν έχει καλό ένστικτο όσον αφορά στις επιλογές του και πως συχνά έχει απορρίψει προτάσεις που τελικά είχαν μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία.
Ποιους ρόλους λοιπόν αρνήθηκε να παίξει;
H συμμορία των ψυχρών δολοφόνων (1971)
Αν και είχε αρχικά συμφωνήσει να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την γκανγκστερική κωμωδία, τελικά την τελευταία στιγμή έκανε πίσω για να παίξει στον «Νονό» του Κόπολα. Ο παραγωγός Ρόμπερτ Έβανς χρειάστηκε να ζητήσει πολλές χάρες για να τον απεμπλέξει από τη συμφωνία, όμως σε αυτή την περίπτωση φαίνεται πως ο Αλ είχε δίκιο.
Λένι, ο Βρομόστομος (1974)
Ο ίδιος έχει παραδεχτεί και πάλι στον Λάρι Κινγκ ότι έχει μετανιώσει που απέρριψε τον ρόλο του Λένι στην ταινία του Μπομπ Φόσι, ο οποίος τελικά δόθηκε στον Ντάστιν Χόφμαν. Όταν διάβασε το σενάριο, θεώρησε ότι δεν του ταιριάζει, όταν όμως είδε την ταινία συνειδητοποίησε πως τελικά θα ήθελε να είχε πει το ναι. Παρόλα αυτά ο Πατσίνο δήλωσε γενναιόδωρα πως η ερμηνεία του Χόφμαν ήταν συγκλονιστική.
Star Wars (1977)
Οι φήμες για τους ηθοποιούς που απέρριψαν τον ρόλο του Χανς Σόλο, ο οποίος τελικά πήγε στον Χάρισον Φορντ, οργίαζαν για δεκαετίες μέχρι που το 2013 ανοιχτά ο Πατσίνο παραδέχτηκε ότι του είχε γίνει πρόταση για τη συγκεκριμένη ταινία, όμως εκείνος δεν την δέχτηκε, γιατί δεν κατάλαβε το σενάριο.
Στενές επαφές τρίτου τύπου (1977)
Ακόμα μια σημαντική ταινία επιστημονικής φαντασίας, αυτή τη φορά σε σκηνοθεσία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που ο Πατσίνο αρνήθηκε. Δεν ήταν ο μόνος όμως, γιατί πριν τελικά πέσουν οι υπογραφές με τον Ρίτσαρντ Ντρέιφους, ο σκηνοθέτης είχε κάνει κρούση στον Στιβ ΜαΚουίν, στον Τζακ Νίκολσον, στον Ντάστιν Χόφμαν, στον Ττζιν Χάκμαν και στον Τζέιμς Κάαν.
Slap Shot (1977)
Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως θα ήθελε να έχει κάνει αυτή την ταινία, όταν όμως την πρότεινε στον σκηνοθέτη Τζορτζ Ρόι Χιλ εκείνος ήθελε να μετατρέψει τον πρωταγωνιστικό ρόλο από παίκτη του χόκεϊ σε παγοδρόμο. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Πατσίνο, που θεώρησε ότι δεν θα μπορούσαν με τίποτα να έχουν μια καλή συνεργασία.
Μέρες ευτυχίας (1978)
Παρόλο που ο Πατσίνο αγαπάει τον Τέρενς Μάλικ και τις ταινίες του, δεν δέχτηκε αυτό τον ρόλο που έμελλε να γίνει το εφαλτήριο μιας σπουδαίας καριέρας για τον Ρίτσαρντ Γκιρ.
Ο γυρισμός (1978)
Ο ρόλος που τελικά χάρισε ένα Οσκαρ στον Γιον Βόιτ, αρχικά προοριζόταν για τον Αλ, αλλά επειδή εκείνος περίμενε μια απάντηση για το αν τελικά θα συμμετάσχει στο «Γεννημένος την τετάρτη Ιουλίου» του Όλιβερ Στόουν απέρριψε τη πρόταση.
Κράμερ εναντίον Κράμερ (1979)
Ο Πατσίνο δεν διάβασε καν το σενάριο αυτής της ταινίας, γιατί όπως έχει ομολογήσει πίστεψε από ένστικτο ότι δεν ήταν κάτι που τον αφορούσε. Και μάλλον γι’ αυτό αρκετά χρόνια αργότερα παραδέχτηκε πως η διαίσθησή του δεν του βγαίνει πάντα σε καλό.
Aποκάλυψη τώρα (1979)
Έχοντας κάνει δυο ταινίες με τον Κόπολα, ήξερε καλά τις συνήθειες του μεγάλου σκηνοθέτη, οπότε δεν πίστευε πως θα ήταν καλό γι' αυτόν να ξαναδουλέψει μαζί του. Μάλιστα του είχε πει πως είναι σίγουρος πως θα του δίνει οδηγίες από ένα ελικόπτερο ενώ αυτός θα παλεύει για πέντε μήνες στο σετ, πράγμα που δεν του άρεσε καθόλου. Τελικά τα γυρίσματα κράτησαν πολύ περισσότερο, αφού τελείωσαν μετά από 16 μήνες.
Ράμπο: Το πρώτο αίμα(1982)
Εδώ οι απόψεις διίστανται για τους λόγους που οδήγησαν τον Αλ να πει όχι στον Ράμπο. Κάποιοι ισχυρίζονται πως ο ίδιος δεν άντεχε τόση βία, αλλά λένε πως ο μεγάλος ηθοποιός είχε τις ενστάσεις του σχετικά με τη σκιαγράφηση του χαρακτήρα, που τον ήθελε λίγο πιο τρελό.
Ο Μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς (1984)
Παραδόξως η συγκεκριμένη ταινία είχε προταθεί αρχικά στον Μάρτιν Σκορσέζε και στη συνέχεια στον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ για να τη σκηνοθετήσουν και πολλοί διάσημοι μεταξύ των οποίων και ο Πατσίνο είχαν αρνηθεί τον ρόλο, που εκτόξευσε τον Έντι Μέρφι.
Πολύ σκληρός για να πεθάνει (1988)
Λακωνικός στις δηλώσεις του σχετικά με αυτή την ταινία, ο Πατσίνο απλώς έχει πει για τον Μπρους Γουίλις που τελικά πρωταγωνίστησε στο φιλμ, πως «έδωσε στο αγόρι μια καριέρα».
Ο ωραίος Τζόνι (1989)
Παρόλο που αυτός ο ρόλος του άρεσε πολύ και μάλιστα έχει επαινέσει τον Μίκυ Ρουρκ για την ερμηνεία του, ο Πατσίνο είχε αντιρρήσεις στο να τον αναλάβει γιατί δεν του άρεσε το φινάλε. Και μιας και δεν κατάφεραν να βρουν μια λύση που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές αποχώρησε από το όλο πρότζεκτ.
Snake Eyes (1998)
To 1997 ο Πατσίνο και ο Μπράιαν Ντε Πάλμα είπαν να ανανεώσουν τη συνεργασία τους μετά από τον Σημαδεμένο, και την «Υπόθεση Καρλίτο». Όμως μετά από μήνες διαπραγματεύσεων φαίνεται πως δεν μπορούσαν να καταλήξουν σε συμφωνία κι έτσι ο ρόλος τελικά δόθηκε στον Γκάρι Σινίζ.
Pretty woman (1990)
Ίσως δεν μπορείτε εύκολα να πιστέψετε ότι ο ρόλος του Γκιρ είχε προταθεί στον Αλ Πατσίνο, όμως η αρχική πρόθεση των δημιουργών δεν ήταν μια ανάλαφρη ρομαντική κομεντί. Πάντως ο γνωστός σταρ έχει πει σχετικά με αυτό τον ρόλο πως δεν ένιωθε ότι έχει κάποια σχέση μαζί του και γι’ αυτό προτίμησε να μην τον παίξει.
(πηγή: Bovary.gr)